Ένα δικό μου χρέος στον Μίκη, στον δικό ΜΑΣ Μίκη
15.09.2013
Πολύ ταπεινά
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, Μίκη
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Μακρονησιώτες...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, Μίκη
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Μακρονησιώτες...
Μίκης Θεοδωράκης: H
Μακρόνησος ήταν ένα μεγάλο στρατόπεδο τρελών
Για πολλά χρόνια, το μόνο που δεν μπορούσα ποτέ να αντιμετωπίσω, ούτε καν να δω, ήταν η Μακρόνησος. Θυμάμαι, μια φορά, μετά από πολλά χρόνια, το 60, πήγαμε εκδρομή στο Σούνιο και γύρισα την πλάτη μου. Αλλά κάτι με τραβούσε. Και κάνω έτσι. Και μόλις είδα το νησί, λιποθύμησα.
Ήμουν κι εγώ εκεί......
Ευχαριστώ την τύχη μου, που αξιώθηκα να πατήσω τα άγια τούτα χώματα...
Από το καραβάκι που μας περνούσε από το Λαύριο για το "νησί της μνήμης και των φαντασμάτων", η καρδιά μου είχε αρχίσει ένα τρελό χοροπηδητό... Σαν ακούμπησαν τα πόδια μου την προβλήτα στο νησί και ανεβαίνοντας, ένιωσα ν' ανεβαίνω το Γολγοθά.... Η ανατριχίλα ου διαπερνούσε το κορμί μου δεν ήταν από το ελαφρό αεράκι, αλλά από βαθειά συγκίνηση...
Είχα την τύχη να δω την παράσταση στο Βεάκειο, αλλά τούτη εδώ, σ' αυτό το χώρο, αυτή την ώρα, ήταν μια άλλη παράσταση... Ήταν μια μυσταγωγία!!!!
Δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια να περιγράψω να συναισθήματά μου.... Είναι πολύ φτωχές οι λέξεις για να μπορέσουν να αποδώσουν αυτό που εισέπραξα από τη χθεσινοβραδυνή πνευματική και ηθική ανάταση....
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Μίκη μας που μας έκανες κοινωνούς!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τους διοργανωτές που με μοναδικό τρόπο μας έφεραν σ' εκείνο το μαύρο χτες και στη λαμπρή πορεία αυτού του ανθρώπου, αλλά και των ανθρώπων εκείνων, "των άσημων", που πάλεψαν, μάτωσαν, πόνεσαν, χάθηκαν..., για μια καλύτερη Ελλάδα!!!
Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω
Ευχαριστώ την τύχη μου, που αξιώθηκα να πατήσω τα άγια τούτα χώματα...
Από το καραβάκι που μας περνούσε από το Λαύριο για το "νησί της μνήμης και των φαντασμάτων", η καρδιά μου είχε αρχίσει ένα τρελό χοροπηδητό... Σαν ακούμπησαν τα πόδια μου την προβλήτα στο νησί και ανεβαίνοντας, ένιωσα ν' ανεβαίνω το Γολγοθά.... Η ανατριχίλα ου διαπερνούσε το κορμί μου δεν ήταν από το ελαφρό αεράκι, αλλά από βαθειά συγκίνηση...
Είχα την τύχη να δω την παράσταση στο Βεάκειο, αλλά τούτη εδώ, σ' αυτό το χώρο, αυτή την ώρα, ήταν μια άλλη παράσταση... Ήταν μια μυσταγωγία!!!!
Δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια να περιγράψω να συναισθήματά μου.... Είναι πολύ φτωχές οι λέξεις για να μπορέσουν να αποδώσουν αυτό που εισέπραξα από τη χθεσινοβραδυνή πνευματική και ηθική ανάταση....
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Μίκη μας που μας έκανες κοινωνούς!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τους διοργανωτές που με μοναδικό τρόπο μας έφεραν σ' εκείνο το μαύρο χτες και στη λαμπρή πορεία αυτού του ανθρώπου, αλλά και των ανθρώπων εκείνων, "των άσημων", που πάλεψαν, μάτωσαν, πόνεσαν, χάθηκαν..., για μια καλύτερη Ελλάδα!!!
Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου